فرازهایی از کتاب (در باب طبیعت چیزها) اثری از تیتوس لوکرتیوس فیلسوف اپیکوری سده ی یک قبل از میلاد:

بزرگترین مانع در راه لذت درد نیست، وهم است. اوهام بر شالوده ی ترس ها، تماناها و نادانی عمیقا ریشه دار آدمی استوارند. درک اینکه عالم از اتم و خلاء تشکیل شده است و لاغیر، اینکه جهان برای ما و به وسیله ی خالقی که مشیتش بر این قرار گرفته ساخته نشده است، اینکه ما قطب عالم وجود نیستیم، اینکه اروح ما همانقدر مادی و میرا هستند که بدن های ما آری درک همه این چیزها دلیلی برای درافتادن در ورطه ی یاس و نامیدی نیست. کاملا برعکس، درک وضع امور، یا طرز بودن چیزها، آنگونه که واقعا هست گام مهمی به سوی خوشبختی است.
انسانها نباید از باور زهرآگینی سرمست شوند که می گوید ارواح انسانها فقط چند روزی در این جهان بوده، رهسپار جایی دیگر و جهانی دیگرند. تننها کاری که این باور می کند آن است که با رخنه کردن در وجود آدمی رابطه او و محیطی که در آن یگانه زندگی خود را می زید تخریب میکند.
انسانها به رغم آنکه فانی و متنهای اند، سخت دربند اوهام امور نامتنهایی هستند (لذت نامتنهای و درد و رنجی نامتنهایی) در کمند جوع و عطشی تب آلود و برطرف نشدنی، آن قسم تشنگی و گرسنگی بی حدی که به جای خوشبختی درد و غم به ارمغان ... دیدن ادامه ›› می آورد.
نیازهای طبیعی آدمی ساده اند. نشناختن حدود و ثغور این نیازها، ادمی را به تقلای باطل و بیهوده از برای بیشتر و بیشتر سوق میدهد.
کاری که باید کرد نپذیرفتن دروغ هایی است که روحانیون و سایر خیال سالاران عرضه میکنند، و نگریستن مستقیم و باطمانینه است به طبیعت حقیقی چیزها.

(در شگفتم که چگونه چنین ادراکات و دریافت هایی به روشنی تمام در کتابی آمده که بیش از دوهزار سال قبل نوشته شده است.)

جهان چگونه مدرن شد؟/ استیون گرین بلت/ نشر بیدگل