جمعه 21 اردیبهشت، سانس 9 شب به همراه همسرم به دیدن این تئاتر رفتیم. ورود به سالن و نظم اولیه مناسب بود. در طی اجرا نور صحات گوشی تماشگران باعث حواس پرتی میشد.
نفهمیدم چرا اول اجرا گروه موسیقی روی زمین نشسته بودند و موسیقی شاد اجرا میکردند ! اونهم برای لیلی و مجنون به عنوان یک تراژدی عاشقانه و درام.

- در مورد راوی: برای راوی (آقای کاماوند) کاش لباسی مناب اجرا طراحی میشد، این که با کت و شلوار رسمی در صحنه تئاتر برای داستان لیلی و مجنون بنشینی زیاد جالب نبود. صدای روایت ایشان خیلی خوب بود فقط کاش توضیحات اضافی داده نمیشد. یه وقتایی فکر میکردم سر کلاس ادبیات نشستم ! مثلا میگفتند ابیاتی از شاعر بزرگ ایران زمین جامی براتون میخونم. یا وسط شعر یهو کلمات رو معنی میکرد. اگر فقط روایت و اجرا میکردند بدون حرف و توضیح اضافی بهتر میشد. و اگر توضیحی لازم هست، میشه در برگه ای چاپ کرد و به دست تماشاگران داد تا خودشون مطالعه کنند.

- نقش مجنون: ایشان بسیار مسلط و خیلی خوب بازی کردند و صدای مناسبی هم داشتند. ولی کاش برای این نقش بازیگر جوانتری انتخاب میشد. یا برای دوران ... دیدن ادامه ›› نوجوانی و جوانی یک بازیگر و برای دوران بعد (پیری( ایشان بازی میکردند.

- نقش لیلی: بسیار عالی. میشه گفتن بهترین بازی در این نمایش برای ایشان هست. بازی عالی، صدا عالی، آواز عالی.

گروه موسیقی: جز کیفیت صدای سالن که در حد این نمایش نبود و خیلی جاها صدای خواننده نامفهوم بود. بقیه موارد عالی بود. صدای همخوان خانم بسیار زیبا بود و صدای آقایی که دو بار فقط خواندند بسیار اثرگذار بود.

در کل از این نمایش لذت بردیم و ثبت نظرم صرفا با هدف بهبود کار هست. سپاسگزارم از همه عوامل نمایش. خدا قوت.

و مورد آخر اینکه افسوس و صد افسوس که در مدارس ما این داستان ها به خوبی روایت نمی شوند. تا نوجوان ها و جوان ها معنی عشق رو بدونند و گاهی اینقدر سطحی به روابط عاشقانه نگاه نکنند.