از محضر جناب کاکاوند حظ بردم
اگر صندلی ها افتضاح نبود،اگر سندروم دست بیقرار به گوشی نبود که تاریکی سالن رو دائم با چک کردن گوشی روشن کنن،اگر اینهمه بچه زیر ۶ سال راه نمیدادن،قطعا دلم میخواست ساعت ها بشینم و استاد کاکاوند برام قصه بگه و صدای زیبای خوانندگان رو گوش بدم.