سلام و درود بر گروه اجرایی

در تئاتر اعتراض؛ همه چیز در خدمت ضربه نهاییست.
بغض های ریز و درشت خفته در گلوی هنرمند، از همان شروع خودنمایی میکند و مجال کاشت بذر رویدادها و داشت و برداشت آنها و بطور کلی پرداخت باحوصله نمایشی را از متن میگیرد. این لزوما به معنای نقد متن آقای "فو" نیست. ماهیت اندیشه گری او در رسانه تئاتر در چارچوب نقد تند سیاسی و اعتراض به وضعیت بغرنج پیش آمده است. پس بر خودآگاه ناراحت جمعی مخاطبش تکیه میکند و قید مقدمه چینی و فلسفه عمیق و پرداخت جزئیات در شخصیت پردازی را میزند. این ها همه در خدمت مبارزه اوست..
اما فساد به معنای روند رو به تباهی یک مفهوم خوب یا با ارزش، دزدی، خنثی سازی سازی ذهن ها و خلع تفکر از انسان و محروم کردنش از اعتراض؛ نمونه های فردی، گروهی، اجتماعی و جهانی دارد. این متن یا بخش هایی از آن را میتوان نه تنها در ایتالیای آقای "فو" که در قلب جوامع لیبرال و به ظاهر متمدن صاحب رای دشمن مردم دید. و بله.. در کشورهایی با دمو و پرفورمنس ضعیف تر از رای و آزادی های شخصی هم... البته توجه کنید؛ این هجویه در نهایت یک هشدار به حق در قالب کمدی و با بزرگنمایی چند ایکس است. پس منتظر اثری واقع گرایانه نباشید و از آن خرده نگیرید. لحظاتی نیشخند بزنید و در نهایت متاثر شوید. که ... دیدن ادامه ›› بنا به ارجاع به طعنه تند موجود در نام این تئاتر؛ حتی کم چپاول و فساد و... نیز فاجعه است!
اما به لطف اجرای درست و به اندازه این گروه در ابعاد کوچک سالن (با در نظر گرفتن محدودیت های مالی و مکانی) و کارگردانی موجز و روان جریان یافته در اثر؛ این متن هندسه ای با قاعده یافته و بویژه خلاقانه و درخشان است در صحنه های پایانی برای اجرای رکوئیم..