به نام خدا
گاهی وقت ها باید گذاشت و رفت...
بی خداحافظی و بی مقصد...

باید از خانه و کاشونه دل کند و رفت.
از شهر و آدماش فرسنگ ها فاصله گرفت و رفت.

گاهی وقت ها باید در خیابان ها پرسه زد و آوارگی و در به دری کشید،

باید سوز و سرمای آبان را چشید،

باید طعنه ها و کنایه ها شنید
   ... دیدن ادامه ›› تا شاید بتوان مرهمی برای زخم هایت بیابی و کمی زمان بخری

برای به اجبار زندگی کردن  و به اجبار روی پا ایستادن!

زندگی ای که از اول هم تو در انتخابش حقی نداشتی و
ایستادن مقابل دشمنانت که آرزوی زمین خوردنت را با خود به گور ببرند.!

شاهین محمدی