درود و باران عشق بر هنرمندان نازنین نمایش محیط زیست
افتخار و سعادتی نصیبم شد تا در شامگاه پنجشنبه بیست و ششم بهمن ماه هزاروچهارصدودو به دعوت و مهربانی دوست و برادر نازنینم داریوش رشادت به تماشای نمایش محیط زیست بنشینم
اثر کاملا بازیگر-محور و دیالوگ-بنیان است ، وابستگی شدید به زبان دارد و همین ویژگی، کارِ پرداختِ دیالوگها را تحسین برانگیز کرده است ، البته بسته به نگاه مخاطب دارای نوسان ، شاید برای منی که دو تن از دوستان قدیمی ام را بر صحنه میدیدم این بازیِ زبانی تداعی کنندهی نوستالژیهای شخصی بوده و لذت بخش شده باشد ، و درست است که لازم است، اما خب صرفا اتکا به بازیهای زبانی برای یک نمایش کافی نیست، به جناب کاهانی بزرگوار بابت نگارش موفق این اثر تبریک میگویم و برای کارگردانی متن پیشنهاد توجه بیشتر به طراحی های متنوع تر بصری ، نمایانتر کردن وجوه نمایشی این «نمایش» ، باز-دراماتورژی متن خصوصا در نیمه ی ابتدایی ، استفاده بیشتر از گره هایی که در یک ربع پایانی اثر نمایان میشود در میانه ی کار ، پرهیز از تکرار در بازجوییهای مکرر احمد و یا خلاقانه تر شدنشان، باز تر شدن ربط قضیه ی لباس نمایش آیینی (جهت اسپویل نشدن مستقیم نام نبردم) و رابطه اش با این خانواده را دارم .
به دلیل انتخاب چهار بازیگر حرفهای که بسیار مسلط به نقششان شده اند و بینشان رابطه دقیق و انرژی و هارمونی درستی شکل گرفته چنان ریتم صحیح و روانی خلق شده که در حدود نود دقیقه اجرا متوجه گذر زمان نشدم و آنقدر بازی های داریوش رشادت، مجید یوسفی ، سرور پیروانی و اشکان دلاوری شیرین و دلچسب و مالِ-خود-شده و روان و خالی از تملق و به دور از ژست و ادا بود که به راحتی در همان ده دقیقهی نخست نمایش همذات پنداری برایم رخ داد و لحظات خوشی برایم رقم
... دیدن ادامه ››
خورد و بارها از ته دل خندیدم و لذت بردم، این موفقیت اولیه برای نمایش تان جای تحسین و تمجید و تبریک دارد.
با همین شرایط هم تماشا لذتبخش بود اما اگر در اجراهای آتی نورپردازی و صحنه آرایی نیز به اثر اضافه شود ( و شاید با ترفندی نمایشی و خلاقانه بازپخش شدن بخشی از موسیقی هایی که ازشان حرف زده میشود در کار افتد - شاید در گوشی موبایل یک کدامشان یا هرطور دیگر) اجرا درخشان تر نیز میگردد .
نمایش محیط زیست به دلیل خوش ریتم، کم حجم، پرتابل ، مفرح و بازیگر-محور بودن، قابلیت اجراهای بین المللی را داشته و آرزو میکنم تهیه کننده خوشفکر محمود یاوری بزرگوار با توجه به این نکته عزم خود را برای اجرای این نمایش در قاره های اروپا و آمریکای شمالی جزم کند و به اجراهای محدود در ایران بسنده نشود.
در آخر روی ماه تک تک تان را میبوسم که در بزم عشق شمع آرزو می افروزید و مشعل تئاتر مستقل پارسی را زنده نگه داشته اید.
دوستتان دارم
ارادت و عشق قلبم نثارتان
توصیه ویژه به هنردوستان و تیوالی ها جهت تماشا و لذت