ابتدا شک کردم که شاید دارم استوریهای سلسلهوار خبرهای زرد رو در اینستاگرام میبینم، ذلیل بودن زنان این سه بخش برایم ازاردهنده بود. اما از اپیزود سوم به بعد دیگر متوجه نشدم نمایش چطور مرا با خود همراه کرد، از اپیزود چهارم دیگر نتوانستم در برابرماجراهای زنان روی صحنه و همه ماجراهای مشابهی که به ذهنم میآمد، مقاومت کنم. و از هوشمندی کارگردان بود که اوج نمایش و اجرا، اپیزود آخر بود.
موسیقی زنده اگر نبود کار حتما لطمه میخورد، انتخاب ترانهها کار رو ملموستر کرده بود. درباره خواننده نظری نمیدم.
همیشه برای تماشای اجرای متنهای ایرانی دست و دلم میلرزه، اما این کار در مجموع ارزش تماشا داشت. خستهنباشید و آرزوی اجراهای بهتر برای این گروه.