خسته نباشید به تکتک عوامل نمایش.
موضوع نمایش بسیار عالی بود. تهیهی چنین نمایشنامهی پختهای در رابطه با تنوع و همهپذیری، تفکر مستقل و عدم اتکا به پیشداوریها، بیانگر دغدغهمند بودن این گروه تواناست.
دیالوگها در عین طنزآمیز بودن بسته به موقعیت، کاملا مناسب مخاطب کودک بود.
در برخی موارد با نشنیدن یک جمله یا کلمه ممکن بود از فهم یک اتفاق کلیدی داستان باز بمانیم، که البته پرداختن به تکتک شخصیتها و زمینهسازی مفصل در یکساعت ممکن نیست. شخصیتپردازی عالی دو نقش اصلی نمایش یعنی موش و قورباغه بسیار عمیق بود و مفاهیم ارزشمندی در آن گنجانده شده بود از جمله عدم وجود پیشداوری در کودکان و آغوش بازشان برای کشف و تجربه و استقلال فکری، و در مقابل سرد و گرم چشیده بودن و طمانینه و وسعت فکری موش که نشان داد اندوختهی یک جهانگرد واقعی صرفا خاطرات تفریحاتش نیست.
به نظرم هرچه نمایش جلوتر میرفت کشش داستان بیشتر میشد و بهتر میشد با نمایش ارتباط گرفت.
با نظر دوستان در مورد غالب بودن حضور عروسکگردانها موافقم.
به عنوان یک مخاطب صرفا علاقهمند مطمئن نیستم به لحاظ فنی چطور میشد تمرکز مخاطب را بیشتر به عروسکها سوق داد (مثلا استفاده از دستکش به قول دوستان…)