"چشم و گوشِ مخاطب از آنِ چشم و گوشِ نداشته ی کارکترها"


کارکترهایی که درفضای مینیمال، با شمایل کاریکاتوری، دغدغه ی زندگیِ امروز را، زندگی کردند.
وجودِ نمایشِ تصاویر پنهان ، جذابیت کار را دوچندان کرده بود، جایی که مخاطب، خود را موظف به رصد آن میدانست.
بازیگران با بازی هوشمندانه و زیرکانه و کارگردان با ایجاد فضای مینیمال و دیدنی، میزانسن‌ جذاب، ریتم مناسب بین نمایش_بازیگر_تماشاگر، زنجیری ناشکستنی تشکیل دادند.


خداقوت