طول کشید تا ذهنم رو متمرکز کنم که بتونم نظرمو ثبت کنم. اما چون خودم برای انتخاب بهتر نظرات رو میخونم تصمیم گرفتم نظرمو ارسال کنم.
بشدت قوی بود اجرای هر دو‌بازیگر. خدا قوت به هر دو.
صدا و نور خوب بود. صحنه خیلی برام مهم نبود چون اجرای قوی پوشش میداد ضعف صحنه رو.

فقط نکته‌ای توجهم رو جلب کرد که فکر میکنم بیشتر به کارگردانی این اثر مربوط بشه نه هنرپیشه‌ها. اینقدر دیالگوها پشت سرهم و بدون وقفه از همون شروع نمایش بیان میشد که بیشتر حس دعوای بین دوتا آدم رو سر مساله‌ای که برای هر دو طرف معلومه القا میکرد نه یه مساله‌ای که برای یکی از طرفین مجهوله و سعی داره ازش سر دربیاره. من به عنوان بیننده ترس و سردرگمی و ابهام از بازی آقای زارع دریافت نکردم، بیشتر حس کردم انگار دعوا داره تا اینکه بخواد به موضوعی پی ببره.