تئاتری نبود که به اطرافیانم توصیه کنم.
بیشتر شبیه تئاترهای طنز بزرگسال بود، با شوخیها و دیالوگها و لحنهای مناسب (حداقل) ۱۰ سال به بالا.
بیشتر تمرکز بر سرگرمکننده بودن و خنداندن مخاطب بود و نه درونمایه و اقتباسی دوستداشتنی.
استفاده از الفاظ و لحن تند و شوخیهایی که کودک خردسال شاید خیلی سر در نیاورد و اضافه کردن شخصیت همسر غول که مشاجرات زن و شوهری و بد و بیراه گفتن و تنبیه فیزیکی در آن بود، انتخاب من نیست.
تصور میکردم با نمایشی مشابه جادوگر شهر از که اقتباسی بسیار حرفهای و دوستداشتنی بود روبهرو باشم که متاسفانه اینطور نبود.