خسته نباشید به تکتک عوامل.
کاملا با نظر خانم هانیه تبریزی موافقم.
پرداختن به چنین موضوعی با این ظرافت، فوقالعاده بود.
موضوع نمایش به قدری مهم است که حتی بزرگسالان را هم به فکر وامیدارد.
نشان دادن سهم هر کس از دوستی و تعیین مرز فداکاری و کوتاه آمدن و مهارت ابراز احساس حقیقی، به دور از حرفهای کلیشهای و بدون گم شدن لای زرق و برقهای نمایش کار سادهای نیست.
نمایش به گونهای بود که حواس مخاطب بیشتر درگیر اصل قصه و روند
... دیدن ادامه ››
داستان میشد.
مثلا در نمایش دورهگردها، بچهها بیش از محتوا و پیام پشت نمایش، درگیر رنگ و لعاب فضا و موسیقیهای پرشور و هیجان و شلوغی نمایش میشوند. به طوری که اگر بچهای صدای بلند مستمر باب میلش نباشد، گیج و کلافه و خسته میشود. همانطور که در طول نمایش تعدادی با گریه مجبور به ترک سالن شدند.
در این نمایش اما دکور و فضاسازی ساده بود و تماشاگران مستقیما درگیر شخصیتها، موضوع، و پیام نمایش میشدند. البته که شوخیهای به جا و خندهدار و اینطور جزییات با زیبایی در نمایش گنجانده شده بود و تماشاگر را به خوبی جذب میکرد.
بسته به روحیهی کودک، که از یک نمایش چه انتظاری دارد، این نمایش ترکیب متناسبی از موسیقی، خلاقیت، محتوای غنی و آموزنده، خنده، شوخی، و زیبایی است!