دوست داشتم این کارو نمایش تاثیر گذار و قابل تاملی بود ، البته نسبت به کارای دیگه ای که از آقای افشاریان دیده بودم کمتر دوسش داشتم ، ارتباط مداوم در طول نمایش با تماشاچیان رو دوست نداشتم آدم رو معذب میکنه نمیزاشت عمیق بشی تو کار و حست رو میپروند ، اونجایی که میپرسیدن نگاهت در مورد کشورت چیه اکثرا گفتن سیاه مشکی ‌کبود ... اینجوری مطلق منفی جواب دادن هم دوست نداشتم واقع بینانه نبود از من میپرسیدن لااقل میگفتم جمع اضداد یا سیاه و سفید .