هیدن پس از صدای خنده‌ حضار و مانستر، سومین مواجهه من با کوروش شاهونه بود، شاهونه در انتخاب متن و کارگردانی هم به مانند بازیگری‌اش جنونی زیبا دارد.
هیدن برای من در ساخت موفق‌تر از ایده بود، پرودوس و کارگردانی، جلوه‌های صوتی و نوری، طراحی صحنه و لباس مواجهه‌ای نو از تئاتر برایم داشت، بازیگری‌ ریحانه رضی و آیت بی‌غم جالب توجه بود امّا در بازی مجازی آنان چاشنی باورپذیری را کم داشت.
و امّا صادقانه، در متن جای کار بسیاری دیدم، نقطه عطف و پوینتی که مرا موجب کند تمام وجود مخاطبم رو برایش بگذارم را نداشت، شاید این متن با چند دفعه بازنویسی به جای بهتری از تئاتر ختم می‌شد.
با تمام این اوصاف، حضور کوروش شاهونه در هر قامتی، اتفاقی خوب برای تئاتر کویرگونۀ ایران است.