سلام و سپاس از شما. اجرای آوینیون در پی تعریف داستانی جذاب با ارائه گره دراماتیک نبوده که اگر چنین بود مسئله و تاکید آن روی ارتباط میان دو بازیگر بود. انگشت اشاره ما در آوینیون به شکل گیری یک اجراست. اجرایی که به شدت به سمت مستند بودن گرایش دارد و برای همین تلاش شده فضای نمایش رئال و نزدیک به اتفاقات روزمره باشد. و همین مسئله این سوال را مطرح می‌کند که آیا اجرا تنها روی صحنه و با متنی از پیش تعیین شده اتفاق می افتد یا این که مکبث های شخصی درون آدما نیز می توانند یک اجرا را شکل دهند؟ همانطور که کارگردان دردن نمایش در ابتدای اجرا مطرح می کند که این نمایش تلاش ما برای شکل دادن به یک اجراست.🍀