در ابتدای نمایشنامه روسمرسهلم، مترجم طلایه رویایی از انتشارات قطره اومده:
بگذارید شعور عادیمان را بیرون درهای تئاتر باقی بگذاریم.
در اینجا فقط به احساسهای لطیفترمان، به بخش زندهی وجودمان نیازمندیم. ما در فضای 《روسمرسهلم》در خانه سایهها هستیم.
ادوارد گوردن کریگ
من همون ابتدا که داشتم خوندن نمایشنامه رو شروع میکردم، انقدر از این نقلقول خوشم اومد که نوشتمش و زدمش به دیوار اتاقم؛ بعد از دیدن اجرا و حس کردن اون لطافت و صمیمیتی که در اجرا وجود داشت، واقعا این تیم رو تحسین میکنم که انقدر ظریف و دلنشین، تمام احساسات زیبایی رو که قرار بوده به واسطه دیدن اجرا حس کنیم، برامون ایجاد کردن.
خسته نباشید دوستان