آن هنگام که اعلامیه شما -کرگدن خوانی- را خواندم و تهیه کردم و به تماشا نشستم، نمےپنداشتم که سببِ سفر در زمانِ من شود و مرا ببرد به نگریستن “تئاتر کرگدن” در پاییزِ تب زده ایران ۱۳۸۷ که منجر شد به تابستانِ آتشینِ ۱۳۸۸ خورشیدی؛
چقدر روشن منتقل کردید، پیامِ ژرفِ نمایشنامه کرگدنِ اوژن یونسکو، نمایشنامه نویسِ رومانیایی-فرانسوی را که
این احساسِ گناه بود که سببِ کرگدن شدنِ همه شهر شد و
تنها آدمی، انسان ماند که احساسِ گناه نکرد و…