ایدهی صحنه رو از لحاظ چیدمان و نحوهی ارتباط بین فضاها و اتصال عناصر اصلی دوست داشتم. هرچند میتونست حول همون عناصر اصلی، اما کمی مینیمالتر و کمجزئیاتتر و انتزاعیتر باشه. هنر بازنمایی واقعیته نه نسخهبرداری ازش. گاهی زحمتِ بیشتر، ارزش هنر رو پایینتر میاره. اون هم توی تئاتر که دست رو برای هر تعبیر و استعاره و انتزاعی باز گذاشته.
و چیز دیگهای جز [ایدهی] صحنه چشمم رو نگرفت.