کار جهان بینی منحصر بفردی دارد.
شاید بهترین تعریف برای این کار جهان بینی مدرن است که مخاطب را از آشفتگی به سامان و از سامان به یک رهایی بی بدیل پس از مرگ دعوت می کند.
حضور کارگردان در صحنه ها و در حرکات بازیگران حس می شود و بازیگران از تمامی وجوه و توانایی های خود استفاده می کنند که نقطه ی قوت کار است.