سوار اسنپ که شدم ، راننده ی جوان توجهم را جلب کرد . سر ِ صحبت را باز کردم . اول از ماشین اش که تیبا بود پرسیدم که چه قدر خریده گفت سه سال پیش ۸۰ میلیون ، و حالا چه قدر است ۴۰۰ میلیون .
بعدش گفت برای جوون ها کار نیست . تایید کردم . گفتم تو هم حتما" تحصیلات دانشگاهی داری و او گفت ؛ رشته ی کارگردانی تئاتر را خوانده ام . در آمدی ندارد . آه از نهادم بلند شد . آخر من عاشق تئاترم . آن گاه از کارهایش در تئاتر شهر و مشکلاتی که بر روی صحنه آوردن نمایش وجود دارد ، گفت.
گفتم سال ۵۸ تئاتر مرگ یزدگرد را در تالار چهار سو دیده ام از بهرام بیضایی . او در جواب مطرح کرد که ای کاش بتواند این اجرا را ببیند .
بعد به ادبیات رسیدیم و کارهای صوتی و دیگر چیزها.
این هم  گپ وُ گفت من با راننده ی اسنپ و یا درست تر کارگردان تئاتر ! در ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲