نمایش را چند شب پیش دیدم و لذت بردم.
بازی آقای دل‌افکار را مثل همیشه دوست داشتم. موسیقی هم جذاب و دل‌نشین بود. پیشنهاد می‌کنم اگر دوست دارید نوازندگان و سازهای محلی‌شان را از نزدیک ببینید در قسمت چپ سالن (صندلی‌های ۱ تا ۹) بنشینید.
تنها چیزی که آزارم می‌داد متوجه نشدن سیر داستانی نمایش بود، تم آسیایی را هم متوجه نشدم علتش چه بود.
در کل کار خوبی بود و جذابیت‌های بصری زیادی هم داشت.