همیشه دوست داشتم خودم در تئاتر پرده خانه صحنه ای که شادی را به تنبیه خانه می‌برند و صندل نارنج را به گفتن می‌دهد که به جای شادی به خدمت سلطان برود را از روبرو به عنوان تماشاچی نظاره گر باشم، صحنه ای پر از غم، پر از هوش، پر از عاقبت اندیشی و سرشار از کیاست یک زن، زنی که با وجود ارتباط بالا و پر رنگی که با همه عوامل قصر و زنان حرمخانه داشت ولی هرگز کسی توانایی این رو نداشت که بدونه در سرش چی میگذره، زنی که سمبل یک زن با تدبیر و EQ بالاست
انتخاب درست و به جای خانم نورا هاشمی، تبحر ایشان در اجرای حرکات در میزانسنهای مختلف، فیزیک ایشان و کلام نافذ و با قدرت ایشان، نقش گلتن را تاثیرگذارتر و جذاب‌تر کرده است.
تبریک می‌گویم به خانم آدینه و دست پرورده ایشان خانم نورا هاشمی با این همه ریزبینی و تبحر در ساختن نقش و اجرای آن