من به دیدن این تئاتر نشستم
طراحی صحنه و نور مناسب کار بودن.
بازی زیبایی لیلی رشیدی و رضا کیانیان مهم ترین نکته این تئاتر بود .
در شروع کار دیالوگ ها بین بازیگران به آرامی برقرار می شود و ما شاهد شروعی با ریتم پایین هستیم .در شروع نمایش با کار ارتباط چندانی نگرفتم تا لحظهای که مخاطب همراه با کاراکتر پدر (رضا کیانیان) به عجیب بودن رفتار ها پی می برد. و همین نکته باعث میشود تا مفهوم آلزایمر را بهتر درک کند.
در کل تئاتر خوبی بود .
اما میشد خیلی بهتر باشد.