نمایش از بیماری که کارگردان دستمایه یک سوژه اجتماعی در روابط بین انسانها را یادآور می شود.
نمادی از فراموشی و هوشیاری ادم ها، که ساعت زمان را پنهان کرده اند و به دلخواه اشکار می کنند.
ادمی که در خانه غریب است ودر خانه سالمندان (بخوان اجتماع ) محجور و کودک .
حکایت روز گاریست که نمایش را دیدنی می کند.