کارهای مساوات رو میرم، سخت می‌فهمم یا نمی‌فهمم، اما همچنان کارهای جدیدش رو میرم. نه به خاطر حس انتلکتی (چون رودربایستی با خودم ندارم)، چون در اوج نفهمیدن هم کارهاشو دوس دارم. هرچند این نمایش یک تم فلسفی‌طور داشت، اما باز هم فهمیدنش از کارهای پیش سخت‌تر نبود :))

+دو صندلی اونطرف‌تر ِ من، یک بچه بود که در طول نمایش خیال کردم 10 12 سالشه و در طول دو ساعت نمایش، این بچه حرکت اضافه‌ای نداشت یا هیچ کلامی نگفت، بعد از پایان نمایش دیدم که 8 سال رو به زور داره. چرا والدین گرامی؟ هرچقدر هم که بخواید یک بچه‌ رو فرهنگی بار بیارید، حتی 10 سال هم مناسب نمایش‌های این‌چنینی نیست، به‌نظر من، انتظار زیادی از یک بچه‌ست که دو ساعت روی صندلی بشینه و چیزی نگه (البته الان نگاه کردم که نوشته فقط کودکان زیر 7 سال ورودشون به این نمایش ممنوع بوده، ولی باز هم..)