دیشب این نمایش رو دیدم باید اعتراف کنم یکی از بهترین کارهایی بود که در چند سال اخیر تماشا کردم و به معنای واقعی تئاتر!
شاید اگر کتاب "1984" اورول و "میرا" از کریستوفر فرانک رو نخونده بودم و اندیشه‌های آرنت در مورد نظام‌های توتالیتر را مطالعه نمیکردم به راحتی با نمادگرایی‌ها و استعاره‌های این نمایش ارتباط برقرار نمیکردم. یکی از بهترین اتفاق‌های این نمایش این هست که مدام ذهنت درگیره تحلیل و کنکاشه و این چیزی فراتر از یک لذت سطحیه. لحظه به لحظه غرق لذت میشی وقتی داری چرایی‌های مدام ذهنت رو که به واسطه اثر نمایش ایجاد شده پاسخ میدی. نمایش جامعه‌ای رو نشون میده که واژه‌های"فردی" و "هویت" و حتی "مالکیت" معنای خودشون رو از دست دادن. عقاید و افکار همه یکسانه. کسی ویژگی و عقاید منحصر به فرد خودش رو نباید داشته باشه. ارزش‌ها ضد ارزش هستند. مردم گاو شیرده!
شاید چراغ آگاهی با یک کتاب پر نور شده!
باید بگم بازی‌ها بسیار قوی و البته باورپذیر بود.
تبریک میگم به گروه و امیدوارم کارهای جدیدتر و بیشتری ازشون ببینیم.
رویا پورشعبان
1401/04/04