حرف برا گقتن زیاده .اول این که از لحاظ تماشاگرا انگار اومدیم پارک یا ورزشگاه چیزای عجیب غریبی دیدم در بین تماشاگرا که یکیش این که ی آقای مسنی لطف کردن از اول نمایش تا آخرش فیلم گرقتن بقیه دوستان هم گهگاه گوشی رو در میاوردن عکس و فیلم میگرفتن و عجیب ترین مورد این که ی بچه ی کوچکی که همراه مادرش اومده بود مادرش لطف کرد گوشیشو داده پسرش که بازی کنه و حوصله ش سر نره زنگ خوردن گوشی که عادی بود و نکته دیگه تعداد زیاد خردسالان در بین تماشاگرا بود که قشنگ نظم رو به هم میریختن و این که با حضور در سالن به این پی میبردی که نمره ی بالای این نمایش الکی نیس و اونم بخاطر حضور دوستان و خانواده ی عوامل بود و ی در اخر نمایش زحمت کشیدن اسم دوستان خود را با صدای بلند صدا کردن لنگار اومدن ورزشگاه .از خود نماش هم بگم در کل هیچ چیزی برا گقتن نداشت نمایش نامه گنگ و بی معنی و اصلن هیچ خطی نداشت که دنبال شه و بازیگرا هم هر چند دقیقه میخندیدن یا ی صدایی در میاوردن و فقط وقتمون و پولمون گرقته شد