سلام.
من امشب برای سومین مرتبه، آخرین اثر دوست هنرمندِ فقیدم، ساشا کشوادی نازنین را به تماشا نشستم. عمده ی نقایصِ شب نخست اجرا در بیست و اندی روز قبل، به همت عوامل اجرایی علی الخصوص آقای سعید حسنلو گرامی، رفع شده و اکنون این نمایش ارزشمند با ریتمی مناسب، استفاده بجا از موسیقی در چند صحنه و بازی هماهنگ و بیان درخشانِ توأم با احساسِ اکثر بازیگران اصلی، به اثری بسیار محترم و قابل دفاع تبدیل شده که مخاطب به سادگی می تواند با هر داستانکِ آن، ارتباط برقرار کند.
پیشرفت این نمایش در خلال شبهای اجرا، برای مثال بازی منطقی شده و مناسبِ خانم زهره بختیاری در ایفای نقش زینب مرادی، نه فقط نشان از انتقادپذیریِ عوامل اجرایی دارد، بلکه بیانگرِ درک صحیح بازیگرانِ فهیم جوانِ نمایش از اهمیت کار و تلاش در به ثمر نشاندنِ آخرین اثرِ شادروان ساشا کشوادی عزیز است. واقعاً حیف که از اجرای این نمایشِ باکیفیت، تنها دو شب باقی مانده است…
عوامل اجرایی و بازیگران محترم نمایش اتاق! دست مریزاد و خدا قوت.
روح ساشای عزیز شاد و قرین آرامش.
دکتر مسیح بهنیا- ۱۴۰۰/۰۹/۰۹