شاید دوستان تئاتری توصیه نمیکنند که شبهای ابتدایی اجرای یک نمایش حضور داشته باشیم، اما من دیشب اجرای آغازینی رو دیدم که تمام تیم در حال مدیریت صحنه، بازی و به نمایش گذاشتن یکسال تلاش در شرایط بسیار سخت کنونی بود. خدا قوت میگم به کارگردان، به بازیگران و همه عوامل. برای بنده که تخصصم در حوزه مدیریت هست نکات بسیار جالبی داشت که عجیب به چشمم اومد بخصوص در صحنه‌هایی که مردم شهر حضور داشتند و نگاه جوامع لیبرالی به مردم که توضیح بیشتر در این مقال نمیگنجد. پارادوکسهای انتخاب بازیگران از نظر تصور عام و نگاه کارگردان بسیار جالب بود. نقش عزازیل رو یکی از بازیگران بسیار خوب به عهده داشت که جثه متوسط و منعطفش در کنار صدای بسار قوی و پرحجم و بازی عالی، قطعا انتخاب هوشمندانه کارگردان بود. این کار قطعا چندین وزنه سنگین در بازیگری دارد که با بازی روان و درخور توجه روبرو هستیم و مابقی و حتی گروه فرم خیلی خوب به نظر آمدند و قطعا در شبهای آتی بهتر هم خواهند شد. من در جایگاه نقد نیستم اما به واقع هر کاری ضعف‌هایی دارد که میتوان از منظری نقطه رشد و قوت تیم باشد. من در مورد تئاتر، فیلم و کتاب شعاری دارم که "اگر برایم جذاب باشد در کنار ضعف‌ها دوباره میبینمش". در تایم آخر هفته به همراه چندین نویسنده و کارگردان مجدد به دیدن این اجرا خواهم رفت امید دارم اجرا به بهترین فرمت خودش برسه. احتمالا باز هم خواهم نوشت و در ادامه به همه جنبه‌های قوت و ضعف از دیدگاه یک بیننده علاقمند به آگاهی خواهم پرداخت. برای تیم آرزوی درخشش و بهترین اجراها رو دارم.