سلام و عرض خدا قوت به همه عوامل اجرایی این نمایش؛
فعالیت فرهنگی و هنری در این روزهای سخت کرونایی، با هر کیفیتی، دست مریزاد دارد. البته که نمایش مرغ دریایی دایی وانیا، مثل عمده آثار نمایشیِ ایرانیزه شده ی دیگر، در عین حال که بیانگر ایده پردازی خلاقانه و پر ریسک نویسنده است، دارای نقاط قوت و ضعفی است. علاوه بر طراحی صحنه و لباس در این نمایش که به نظر بسیار مناسب و بجاست، استفاده از سنت خیمه شب بازی در ابتدای اجرا و بازی های نسبتاً خوب بازیگران و بویژه بازی درخشانِ آقای حسین محمدی در نقش شاه، خانم سرور ابراهیمی در نقش مادرِ‌ِ شاه و البته، نقش آفرینیِ متفاوت آقای مهدی علی نژاد در نقش «میرزا جوکر»، از نقاط قوت‌ این نمایش محسوب می‌شود. اما در عین حال، بزرگ‌ترین نقطه ضعف این نمایش را باید نوعی شلختگی ذهنیِ نویسنده در تنظیم فرم و محتوای نمایشنامه دانست. موضوعی که تا آنجا پیش می رود که شوخیهای سطحی و تکراری و قابل پیشبینی با دیالوگ‌های بعضاً اضافه، آن هم در قالب یک ساختار «تک پرده ای»، تماشای اجرا را (حداقل برای بعضی) در برخی از صحنه ها، سخت و دشوار می کند! به نظرم واقعیت ملموس در این نمایش، برتری و غلبه ی طراحی لباس و صحنه و بازی انفرادی برخی از بازیگران بر متن نمایشنامه است! در پایان، برای کلیه عوامل اجرایی این نمایش در اجرای شبهای آتی، آرزوی موفقیت و سلامتی دارم.
با احترام
مسیح بهنیا- ۱۴۰۰/۰۸/۲۵