فیلم سینمایی the killing of two lovers شاید یکی از متفاوت ترین درام های خانوادگی سال های اخیر باشد که رابطه را به مثابه یک داستان معمایی و حتی جنایی اما در بستری آرام و با تمپویی آرام تر ترسیم می کند. درامی که نقطه درخشان آن قلم Robert Machoian است. قلمی که نه گرفتار کلیشه شده و نه هیاهوی ساختگی ایجاد می کند و نه با ایجاد سکانس های زائد قصد در جلب توجه نگاه عام دارد. فیلمی که روایت درخشان آن بدون هیچ زرق و برقی قلب مخاطب را همچون کاراکتر اصلی داستان به تپش می اندازد. فیلمی که در فرم نیز بی آلایش اما بی نقص ظاهر می شود و با تکانه های بی علت دوربین التهاب را به تصویر نمی کشد بلکه می داند مخاطب را از کدام زاویه وارد بحران کند تا گرفتار روایت شود.

۸.۵ از ۱۰