مرثیه ای برای زنان سرزمینم در تالار مولوی بر صحنه اجرا رفت که دیدنی، شنیدنی و اندیشیدنیست ،کاری قابل تعظیم از کارگردان خوش فکر و خلاق با حداقل تجملات کارهایی در این سبک و سیاق متکی برمتنی قوی و خلاقیت بازیگرانی که چهره نیستند اما یقینا در اینده اسمهای بزرگی خواهند شد ،نورپردازی و موسیقی تاثیر گذار بر اجرای بهتر کار و گریم خوب به دیدنی تر شدن کار کمک کرد،تنها گیس بلوند وبافته شده عطری جان از شرقی و ایرانی بودن کاراکترکمی دور به نظر میرسیدو نکته ای که به چشم من به عنوان بیننده اثر، کم روش فکر و بررسی شده بود طراحی لباس بازیگران زن که باشکل ایرانی داستان مغایرت داشته لباس قرن هفده امی عطری جان و دختران با لباسی شبیه دختران صومعه های قرون وسطایی درباور پذیری کاراکترها برای بیننده شبهه ایجاد و باعث میشد دیر به فضا و زمانی که داستان در اون جاری هست برسیم در پایان خسته نباشید میگم به کلیه عوامل دست اندر کار پنهان خانه پنج در