طفلی به نام شادی ؛

دیریست گم شده ست.

با چشمهای روشن براق ؛

با گیسویی بلند، به بالای آرزو؛

هر کس ازو نشانی دارد، ما را کند خبر؛

این هم نشان ما:

<<یک سو خلیج فارس ، سوی دگر خزر...>>