به بهانه روز تئاتر

"شاهد ندیم" ، کسی که تابحال حتی اسمشو نشنیده بودم! برام سوال شد چرا او و تئاتر پاکستان باید به عنوان تاثیرگذارترین مجموعه تئاتری جهان انتخاب بشه؟
وقتی پیامش رو کامل خوندم نه تنها جواب این سوال، که جواب خیلی از سوالات دیگه ای هم که داشتم پیدا کردم. اینکه: چرا تئاتر ما، سینما ی ما ( و کلا هنرهای نمایشیمون و تمام زیرمجموعه اش) در چنین سطحیه که چندان حرفی برای گفتن در عرصه جهانی نداره؟ و چرا اصلا چنین فاصله معناداری بین این هنر و سایر هنرها، توی همین ایران وجود داره؟ چرا "رندان تشنه لب را آبی نمیدهد کس؟...گویی ولی شناسان، رفتند از این ولایت!"
اما "شاهد ندیم" وقتی از خودش، گروهش، کشورش و کارهاش میگه خیلی زیبا و در عین حال ساده نشون میده که مشکل، همیشه از نامساعدی شرایط و وجود موانع نیست. گاهی اینها فقط بهانه اند. گاهی، گمشده چیز دیگری است: "هنرمند اصیل".
کاش "هنرورز" های ما هم با چنان دغدغه های عالی و اندیشه های متعالی _ نه صرفا دلواپسیهای شخصی و جوزدگیهای زمانی_ به عرصه هنر، بلاخص ... دیدن ادامه ›› نمایش، پا بگذارند تا بتوانند حقیقتا به مقام "هنرمند" _ و نه غصب برچسبگونه ی آن_ نائل شوند.

https://www.world-theatre-day.org/messageauthor.html
-----------------------------------
پ ن: با تشکر از گروه "اگزیت " و ترجمه خوبشون از پیام "شاهد ندیم" به مناسبت روز جهانی تئاتر ۲۰۲۰