در بسیاری از لحظات این نمایش، یاد محاصره لنینگراد ( سنپترزبرگ امروزی ) افتادم (بنظر قسمتهایی از سخنرانی استالین در نمایش بگوش میرسید).
شیر
... دیدن ادامه ››
خشک، شاید نماد یا عنصری نجات بخش در قطحی و بدبختی حاصل شده از جنگ باشد، علی الخصوص کودکان و مادران.
این محاصره با هدف کشتن ۲ میلیون انسان از طریق نابودن کردن منابع غذایی از طریق بمباران هوایی و گرسنگی بود. آغاز قحطی در اولین روزهای محاصره باعث شد مردم شهر شروع به خوردن هر جنبده ای مثل گربه ها و سگها کنند و نهایتا به ادم خواری روی بیاورند، براستی آیا تاریخ، جنگ ها را فراموش خواهد کرد؟ جنگی که بلاهای آن گریبان گیر مردم بیگناه میشود.
مردمی که درگیر نزاع سران و بازی گردان های این دنیا بودند، شاهد ترسناکترین اختراع بشر شدند.
محاصره لنینگراد، بعبارتی طولانی ترین محاصره تاریخ بشر، حدود سه سال طول کشید، مردمش سمبل مقاومت تمام عیار نام گرفتند. این محاصره و بحران های آن، از طاقت فرسا بودن این واقعه دردناک حکایت میکند.
این جهان همیشه در حال پرورش و رونمایی از خودکامه های جدید است، کسانی که تعیین خواهند کرد کی و کجا چه شود و چه نشود، گویی برای همه زمان ها و مکان های این کره خاکی نقشه کشیدند تا روز آن فرا برسد و از آن پرده برداری نمایند.
این وحشتناک است که فکر کنیم، برای همه ما نقشه کشیدند ! از تولد تا مرگ.
گویی حوادث و اشخاصی که منصوب میشوند، همه برنامه ریزی شده اند و ما محکوم به مشاهده فیلم ضبط شده ای از خودمان هستیم.
پ.ن
دوستانی که این نمایش دیدند یا میخان ببینند، بد نیست این موزیک 3 دقیقه ای گوش بدن، بنظرم فرقی نمیکنه قبل و بعدش باشه.
https://radionama.com/music/-/asset_publisher/uYpbOvB1WWtK/music/id/4037593