بله نمایش به شدت ساده بود اما راحت الحلقوم نبود با تدابیری که در نظر گرفته شده بود ما را همچنان به کشف دعوت میکرد. به عنوان یک مخاطب معمولی احساس کردم کارگردان قصد ندارد با زرق و برق های بیخود و چرخاندن لقمه دور سرش مخاطب را گول بزند.چیزی که امروزه به شدت شاهد آن هستیم. بازی ها هم همینطور بی آلایش و خالی از هرگونه ادا و اطواری بود که بین من و بازیگر فاصله ایجاد میکند. شاهد گفت و گوی دو جوان امروزی با موضوع مهاجرت بودیم و خواب ها و خاطره ها ما را در کشف کنش ها و فهمیدن حال آنها یاری میکرد.این نمایش قصد نداشت پیامی بدهد اما پیغام های زیادی داشت و سوالات زیادی در ذهن من ایجاد کرد.رضا رشادت به لیست کارگردان هایی که آنها را دنبال میکنم افزوده شد و باز هم به دیدن نمایش های او خواهم آمد. دم شما گرم.