من این نمایش رو اولین بار تو تماشاخانه دیوار چهارم دیدم و به دلیل اتفاقاتی که اون روزها باهاش مواجه بودیم دل و رمق نظر دادن در مورد اجرا رو نداشتم چون وقتی اجرایی رو میپسندم ترجیح میدم با حوصله و دقت نظر در موردش بنویسم.

بازی ها خوب و روان بود خصوصا بازیگر نقش اسکوئیلر که گاها بنابر اقتضای موقعیت از لحن خاصی استفاده میکرد.
سایر بازیگران از جمله major، بازیگر نقش کلاغ که گاها راوی میشد و در تغییر لحن ماهرانه عمل میکرد.
بازیگر خردسال که در ابتدا نقش جوجه رو ایفا میکرد و بدن و لحن آماده ای داشت.

طراحی حرکت عالی بود و بازیگران با بدن های آماده حرکات رو ... دیدن ادامه ›› انجام میدادند.

انتخاب موسیقی کاملا متناسب با فضا بود و دو ترانه ای که برای شعارهای هفت فرمان انتخاب شده بود مشخص بود که حاصل زحمت گروه اجرایی است.

جدا از کارگردانی که مشخصا عناصر اجرایی رو کاملا یکدست و هماهنگ رهبری کرده بودند، بازی با نور، ریتم تند، و طراحی لباس هر سه قابل تقدیر هستن.

صحنه کابوس ناپلئون که سه بالرین بعد از رقص بهش حمله میکنند یکی از صحنه های مورد علاقه ام بود.

تنها ایراد اجرا پایان بندیش بود که به نوعی انگار پایان باز بود و حس اتمام رو القا نمیکرد، بهتر بود راوی حین یک دیالوگ نه چندان بلند پایان رو به مخاطب القا میکرد و یا با یک قاب کوتاه موقعیت پایانی حیوانات مزرعه نشون داده میشد.