در روزگاری که تکلف و پیچیدگی ، مایه فخر و مباهات نمایش های روز به شمار می رود ، اجرایی مانند " سکوتِ سفید " به کارگردانی
کوروش سلیمانی غنیمت است؛
خوانشی تاثیرگذار و حساب شده از متن درجه یک "تام استوپارد " با لایه های ظریفی از مضامین ضد جنگ و روان شناختی و حتی لحظاتی رمانتیک و کمدی که مهم ترین حسنش در بهره گیری
"به اندازه " از همه این وجوه است که البته کار قبلی گروه "خرده نان" نیز از این ویژگی برخوردار بود.
با تماشای سکوت سفید برای ساعتی از عصبیت , تشنج و شلوغی جامعه اطرافمان فاصله میگیریم و شاید در پایان نمایش احساس کنیم خودمان نیز همچون کاراکتر اصلی نمایش به یک اقامت طولانی در یک بیمارستان خلوت و پاکیزه نیاز داریم ..
آخرین هفته اجرای " سکوت سفید" را از دست ندهید.