ایده جذاب و قابل گسترش بود.تو بازی ها تفاوت زیادی رو من میدیدم.بدن های بعضی بازیگر ها انگار که تو اتوبوس نبود و یه جای دیگه بودن.برای من پایانش اصلا خوب نبود.چون تمپو بازیگر ها بسیار بالا رفته بود ولی من نتونستم با اون تمپو همراه بشم و این فاصله که به وجود اومده بود کار رو برای من کسل کننده کرده بود.اون منولوگ های انفرادی اخر کار هم فاصله من با کاراکتر هارو بیشتر کرد.بازی کاراکتری که سرطان داشت با جزئیات و خیلی خوب بود.خسته نباشید گروه اجرایی.