نمایش پدر
یکی از پرمعنا ترین و عمیق ترین نمایشی بود که می شد در بیان تنها شدن و غریبه شون پدر و مادر این دو موجود نازنین فداکار و
بی توقع در زندگی هر فردی را بیان کرد
و چقدر غم انگیز و تلخ است تجربه ی این حس برای هر فرزندی که گاه به هر دلیلی مجبور به ترک پدر و مادرش میشود
در جامعه کنونی خود ما به دلیل مهاجرت های زیادی که قشر جوان انجام میده و درگیرش هست که خود باعث نوعی غریبه شدن پدر و مادر برای فرزندانشون می شوند و گاه مجبور هستند به تنهایی دروه ی میانسالی و کهنسالی رو طی کنند که این خودش بسیار تلخ
همن طور که در حین اجرای این نمایش این حس تنهایی غم و غریبه شدن به راحتی به تماشاچی منتقل میشد
و شاید تنها بازی آقای پاکدل کمی غیر قابل باور بود