زندگی با طعم بیهودگی، در نبرد سیاهی، آنجا که سپید بودن معصیتی است عظیم، راه می گشاید در رگهای سرد این مردم. توده هایی که با توشه های سنگین رنج ها، با زخم های پر تکرار ملالت، بر دوش می کشند خستگی ضرباهنگ نفس ها را تا باز دریابند آسایش بن مایه وجودی انسان در نبرد مرگ و زندگی