کاملا مخالفم . چرا بی ضرر ؟ چون شعار نمی ده و بسیار جیمز جویس وار یک فاجعه را روایت می کنه ؟ دلفینها فقط یک راوی، نتیجه نمی گیره و مخاطب را در برزخ تصمیم سه خواهر باقی می گذاره.. ایجاد پرسش در ذهن مخاطب می کنه و قبل از روایت درد و رنج به آن می خنده ... بلند بلند تا جایی که شما یک سوم کار را فقط به خاطرات و تجربیاتی می خندی که روایت خشونت بر آزادی انسان ... دلفین ها بهت تفکری را تحمیل نمی کنه. فقط بازخوانی می کنه و تویی که نباید بی تفاوت از سالن نمایش خارج بشی ... برو و دوباره کار را ببین

آزاده خانم!
نمی دانم شما وابستگی خاصی به گروه اجرا دارید یا نه که این طور متعصبانه دفاع می کنید. ولی صرف نظر از آن‏، بدون شک تولید کاری که سه نفر بیایند و چند داستان مبهم تعریف کنند و بروند هنر نیست و در هیچ کجای قاموس دراماتورژی قرار نمی گیره. باز صرف نظر از اینکه من رو به عنوان مخاطب اصلا نخنداند، بیان می کنم که این کار نه جنبه سرگرم کنندگی داشت و نه هنری. یا حداقل من و دوستان گروه تئاتربین تیوال به عنوان مخاطبان متوسط الحال درکش نکردیم.