از بازی خوب هومن حاج عبدالهی لذت بردم در کل کار امیرعلی نبویان به دلم نشست خوشحالم که کارهای بسیار زیادی در سالنهای مختلف تهران در حال اجراست فکر کردن به این موضوع احساس خوبی بمن میده هرچند متاسفانه هنوز هستند آدمهایی که درک و برداشت درستی از گذران وقت و البته حتما از تیاتر ندارند و با بسته های چیپس و پفک و... به سالن تیاتر میان و در طول نمایش بدون توجه به سایرین در حال خوردن و پچ پچ کردن هستن (جمعه شب که به دیدن این نمایش رفتم این داستان تکراری بقدری حاد بود که درانتهای نمایش موجب مطرح کردنش توسط امیرعلی نبویان عزیز شد)