اگر بازی درجه یک و یکدست از بازیکر نقش اول یک اجرا میخواهید، خاموشی دریا را ببینید! از بازی روان و بی اشتباه شهرام حقیقت دوست لذت خواهید برد!
اگر میخواهید بدانید چگونه میتوان بدون هیچ دیالوگی و تنها با گام برداشتن، چهره و مهمتر از آن با چشمها بازی کرد، خاموشی دریا را ببینید! بازی به اندازه ی خاطره اسدی شوکه تان خواهد کرد.
اگر از اینکه در طراحی لباس و دکور یک کار به جو حاکم بر نمایش و شعور مخاطب احترام گذاشته شود به وجد می آیید، خاموشی دریا را ببینید! در نهایت سادگی، همه چیز همانطور است که باید باشد.
اگر دنبال اوج و فرود زیاد در روایت نمایش هستید، اگر دیالوگهای شلوغ بین بازیگران در نمایش را میپسندید، اگر به هر دلیلی حوصله ی هفتاد دقیقه سکوت (با چاشنی شهرام حقیقت دوست) را ندارید، خاموشی دریا را نبینید!
.
پ.ن.: اگر فقط میزان دقتی که در این کار به لیوان افسر آلمانی شد، در کلیت برخی تئاترهای درحال اجرا اعمال میشد، تعداد نمایشهایی که ارزش دیدن دارند، زیادتر هم میشد!