نمایش دیر راهبان را به تماشا نشستم
در هنگام ورود موسقی وهم آلود و حرکت خطی کشیش ها در صحنه نشان از یک ایدئولوژی واحد در بین آنها بود.با شروع نمایش طراحی زیبا و چشم نواز صحنه مجذوبم کرد که در ادامه این طراحی با تنوع و استفاده صحیح کارگردان از ابزار و ادوات صحنه باعث شد تا پایان نمایش این طراحی همچنان زیبا و چشم نواز بماند.استفاده صحیح و مسحور کننده از موسیقی و مهندسی صدا در هر لحظه از نمایش باعث غافلگیری و جذابیت هرچه تمام تر نمایش شد.در این میان بازی بازیگران نیز قابل قبول و پیش برنده بود در میان بازیگران محسن نوری در نقش کشیش اعظم از تمامی بازیگران یک سر و گردن بالاتر بود و بسیار راحت و روان در صحنه می درخشید تنها مطلبی که در بازی برخی از بازیگران باعث آزارم شد صداسازی غلط بود که در بازی شخصیتی که نقش یک ولگرد مشروب خوار را بازی میکرد بیشتر دیده میشد بیرون میزد .
در مجموع با نمایشی یکدست ، با طراحی فوق العاده مواجه شدم که نشان از هوش و نبوغ استاد کیومرث مرادی است.
بهترین هارو برای گروه اجرایی آرزومندم