«قرب آن گاه» تجربه ای که باید از سر می گذراندم
به نظر من حتی همین اندک میزان برداشته شدن مرز میان تماشاگر و بازیگر برای من به عنوان مخاطب لازم بود و هست

من هم مثل دوستان دیگه ای بلیط گرفته بودم که نمایش «قورباقاف/قورباغین» رو ببینم، اما وقتی در نمایش حضور پیدا کردم که نه روز و ساعتش اونی بود که روی بلیط بود و نه حتی اسمش
اما برای منی که تا به حال 5 کار از محمد مساوات رو دیدم و می دونم که کارهاش همیشه و هر شب در طول اجرا در حال تغییر ه، حتی تغییر اسم نمایش هم اونقدرا عجیب نبود! حتی راضی تر هم بودم، اسم جدید با محتوای نمایش فعلی بیشتر سازگار بود و با مسمی تر

بدون شک من به عنوان مخاطب، تجربه این کار رو بسیار دوست داشتم، هر چند صحنه ها عجیب، گاهی ترسناک و گاهی مشمئزکننده به زعم برخی بود، اما به ... دیدن ادامه ›› گمان من قوی و تاثیر گذار و به یادماندنی

محتوای نمایش گاهی به سمت داستان قربانی شدن اسماعیل به دست پدرش و گاهی به سمت داستان کربلا و گاهی به فضایی نا مرتبط با این دو کشیده میشد

برای چندمین بار که در تیوال کامنت می ذارم میگم که من صرفا مخاطب تئاتر هستم و نه کارشناس یا منتقد، اما تجربه این کار برای من بسیار تازه بود، نمی دونم پیش از این هم چنین تجربه در تئاتر ایران شده بود یا نه (اگر کسی تجربه ای داشته ممنون میشم توی کامنت بگه) اما امیدوارم در آینده نمونه های دیگه ای از این دست با ایده های خلاقانه و نو ببینم