آخرش من رو یاد فیلم نمایش ترومن انداخت...
در مجموع کار قشنگی بود و فکر می کنم حرف های زیادی برای گفتن و به تفکر واداشتن داشت. فقط شروعش کمی جذاب نبود، یعنی این که از اول اندیشه به خوردِ آدم بدن، ولی به مرور که پیش رفت موضوعش جذابتر شد و اون دیالوگ های فلسفی طور توی کار نشست
یه چیزی هم که آزاردهنده بود صدای قیژ قیژ کفپوش دکور بود
سپاس از کل گروه و دست اندر کاران :)
این رو هم بگم که مثل همیشه به همراه مادرم به تماشای این تئاتر هم نشستم، و همین که بعد از بیرون اومدن از سالن رضایتمندانه گفت "باید برم برای خودم تجزیه و تحلیلش کنم"، برای من هم رضایت بخش بود :) ممنون که دقایق خوبی رو برامون رقم زدید