چقدر کیف کردم از دیدن این نمایش

"نوای اسرارآمیز" رو قبلا بارها خوانده بودم و همیشه هم ازش لذت برده بودم. اونقدر این نمایشنامه رو دوست داشتم که با کمی ترس و لرز برای دیدن اجراش رفتم چون می ترسیدم که تصوراتم رو به هم بریزه. ولی این اجرا اونقدر خوب بود که دوباره عاشقش شدم.
نکته جالب اینه که من قبلا حسهای تلخ نمایشنامه رو گرفته بودم، اما اصلا متوجه بار طنزش نشده بودم. دیدن این اجرا به من کمک کرد که این وجه نمایشنامه رو هم ببینم و این لذت مضاعفی بهم بخشید؛ و در عین حال بوضوح به من ثابت کرد که از یک متن یکسان چقدر برداشتهای متفاوت میتونه وجود داشته باشه.
بازی هر دو بازیگر خیلی خوب بود و بخصوص رفتار عجیب و غریب ابل زنورکو عالی در اومده بود.
صحنه شروع نمایش هم ایده خیلی خوبی داشت.

ممنون که اینقدر خوب بودید.  :-)