درود پرندیس ارجمند .. جالبه که این اسم ما را به یاد موارد و چیز های مختلفی می اندازه ..از نظر موسیقیایی :) امکان نداره این اسم آورده بشه و من به یاد آلبوم عجیب و پر رمز و راز Tales of Mystery and Imagination از آلن پارسونز و گروهش , همینطور صدای اورسن ولز نیافتم ..
ضمنا پوستر فیلم را الان برای کنجکاوی و مقایسه دیدم و نحوه طراحی اسم در پوستر فیلم و هم این نمایش دنیاهایی برای خودشون دارند :)
استفاده از حیوانات در بسیاری از آثار کلاسیک و قصه های کهن و در تمام فرهنگ ها وجود داشته و نشان دهنده اهمیت حیوانات چه در کنار انسان ها و چه جدا به صورت داستان و همچنین خو گیری شخصیتی از ذات و اصالت هر حیوان در انسان می تواند باشد و من بیشتر یاد کلاغ های دانا و نادان داستانهای کهن افتادم.
امیدوارم نمایش خوبی باشه.
ماریلیون گرامی حسودیم شد برای چنین خاطره ی بی شک زیبایی که من ندارم اما اینرا گفتید یاد the ravan افتادم که مدتها بود گوش نکرده بودم مرسی از این یادآوری زیبا ،شاید این از همان آلبوم باشد
کلاغ پرنده ی مورد علاقه ی من است پرنده ای که خیلی ها از آن بیزارند :)
*درود عالیای عزیز حالا که من اینقدر کلاغ رو دوست دارم نشونه ی چیه؟!
به نظر من یه نمایش کاملا معمولی بود ریتم کلی نمایش بسیار کند بود و بعضی مواقع بشدت خسته کننده میشد البته شاید دلیلش وفاداری بیش از حد نمایش به متن اصلی باشه.
بازیها درسطح خوب و قابل قبولی بود مخصوصا اقای اسماعیل کاشی.
شخصا انتظار داشتم با توجه به سابقه و مهارت اقای اسماعیل کاشی بعد از دو کار بسیار قوی و عالی ایشون ( برنارد مرده است و مخصوصا اتاق ورونیکا) کمی بیشتر نسبت به انتخاب نمایش و نقش وسواس بخرج بدن که متاسفانه این اتفاق به هر دلیلی نیفتاده.
من بین دوست داشتن یا نداشتن این نمایش خیلی مردد بودم و بعد از مرور دوباره اون و با در نظر گرفتن تمام عوامل مثبت و منفی با کمی ارفاق ترجیح دادم که نمایش رو دوست داشته باشم.