دیشب با تاخیر حدود بیست دقیقه به دیدن می سی سی پی نشسته می میرد کار جدید آقای همایون غنی زاده نشستیم ... البته نمی توان این کار را اثری جدید از این کارگردان نام برد این نمایش تکرار دوباره و ضعیف از دو نمایش شاهزاده لنین و کالیگولا است چه از حیث بازی ،طراحی صحنه و طراحی چهره ،موسیقی متن و.... همه و همه تکراری از چند کار موفق پیشن است اما نکته ای که حایز اهمیت است که زمان تغییر می کند و ذایقه مخاطب نیز هم از این تغییر بی گذر نخواهد بود . موفقیت کارهای دیروز برای امروز قابل استفاده نیست !!!!

در خصوص این نمایش که ملغمه ای از به هم ریختگی ،لودگی نگاه جنسیتی خاص به تنها کاراکتر شخصیتی زن(با بازی ویشگا آسایش)برای خندان مخاطب می توان نام برد.

اما اصرار کارگردان نمی دانم بر چیست که در عصر اطلاعات و کوتاه نویسی و کوتاه خواندن چرا اینقدر به طول دادن یک نمایش اصرار دو چندان دارد .... به مانند پزشکی می ماند که برای بیمار خود برای نشان دادن قدرت طبابت و نه تشریک مساعی با آن اقدام به تجویز چند باره و بسیار دارو ... دیدن ادامه ›› می کند ...

اما جا دارد از بازی بسیار قوی جناب آقایان سیامک صفری و بابک حمیدیان تقدیر کرد که به حق همه نواقص و کم مایگی های این نمایش به دوش این دو عزیز بود اما جناب آقای سجاد افشاریان چیزی برای گفتن در نقشی که داشت نداشت .

در آخر توصیه می کنم برای مخاطب عام این کار که اگر کار های پسین این کارگردان را دیده اید ندیدن (( می سی سی نشسته می میرد ))چیزی از دست نخواهید داد .